Drie jaar geleden werd Ernst Daniel Smid gediagnostiseerd met een levensbedreigende vorm van de ziekte van Parkinson. Dit aangrijpende verhaal dient nu als inspiratie voor de voorstelling Smelt, waarin ook Smid zelf te zien zal zijn. 

In Smelt worstelen twee acteurs met hun leven, hun identiteit en hun carrière. De een (Roán ten Cate, 24 jaar) is net afgestudeerd van de toneelschool en vastberaden om de wereld te veroveren. De ander (Ernst Daniël Smid, 67 jaar) had die wereld ooit aan zijn voeten liggen, maar met het verstrijken van jaren is zijn glansrijke carrière als een van de grootste operazangers van Europa langzaamaan steeds meer in verval geraakt – evenals zijn eigen lichaam, nadat bij hem een aantal jaar geleden de ziekte van Parkinson werd geconstateerd. Samen bevinden zij zich in twee tegengestelde levensfases: de een aan de voet van de Olympus, vol hoop en goede moed, de ander aan de andere kant van de berg, na er na een glorieuze beklimming keihard te zijn afgedonderd.

Smelt onderzoekt de vraag naar identiteit als het verhaal dat we van onszelf en de ander maken en welke rol succes en ambitie daarin spelen. Want ben je wie je bent, wie je wilt zijn of hoe anderen jou zien? En wat is succes eigenlijk, behalve een tussenstation tussen de as die we waren en de as waartoe we wederkeren? Door middel van lijven en stemmen, van humor en kwetsbaarheid, poëzie en filosofie worden deze vragen onderzocht. Hiermee is Smelt een theatrale documentaire dialoog met de hoogmoedige ambitie om het leven in al haar aspecten recht aan te doen met daarbij in het bijzonder aandacht voor dat verhaal over het leven dat we liever niet vertellen en horen: dat alles wat ooit was, ooit weer vergaat.

Dus vanwaar al die moeite?